-
Mijn voornaam wordt niet uitgesproken als “Corien,” “Corrine” of “Corina.” De “i” is kort, net zoals in “win.” De “e” aan het eind is ook te horen. Mijn achternaam wordt uitgesproken zoals de nootjesreclames – als “Duivis.” Er is geen Franse uitspraak nodig. De S aan het einde wordt gewoon uitgesproken. Mijn naam wordt vaak fout gespeld (meestal als “Corrine” terwijl het “Corinne” moet zijn), dus ik stel het zeer op prijs als daar op wordt gelet.
-
Absoluut, geboren en getogen; Nederlands is mijn moedertaal. Aangezien ik zonder Engelse vrienden of familie ben opgegroeid is het nog een mysterie hoe ik op jonge leeftijd plots vloeiend Engels begon te spreken!
(Ik geef televisie en Internet de schuld.)
-
Op dezelfde manier dat Amerikaanse auteurs het doen: ik heb een boek in het Engels geschreven en toen contact via email opgenomen met Amerikaanse literaire agenten.
Het Internet betekent dat er nu weinig extra barrières zijn voor buitenlandse auteurs. Vele auteurs ontmoeten zelden of nooit hun agenten of uitgevers. Het kan uiteindelijk wat lastiger zijn wat belasting, contracten, en promotie betreft, maar daar blijft het bij. Zolang je de taal volledig beheerst en een geweldig boek schrijft, heb je net zoveel kans om een uitgever te vinden als lokale Engelse auteurs.
-
#ownvoices is een Twitter hashtag die ik in september 2015 heb verzonnen. Sindsdien is het erg populair geworden en wordt veel gebruikt in discussies over diversiteit en representatie in media. Voor meer informatie kan je deze (Engelse) informatie/FAQ pagina lezen.
-
Ik zou je graag willen helpen, maar de mensen met wie ik werk worden allen bedolven onder email. Ik wil niet nog meer aan de stapel toevoegen. Daarbij heeft een verwijzing weinig zin als ik de persoon of hun werk niet ken, en heb ik niet de tijd om het werk van anderen eerst door te nemen.
Het goede nieuws is dat je helemaal geen verwijzing nodig hebt. Vele auteurs beginnen zonder enige connecties in de uitgeverswereld. Het zelf benaderen van literaire agenten (in het buitenland) of uitgevers (hier in Nederland) werkt nog steeds. Het beste wat je kan doen voor je publicatiekansen is om een goed boek te schrijven en veel te leren over hoe het uitgeven van boeken in z’n werk gaat.
-
Nee – dat hebben mijn uitgever en ik overgelaten aan de kundige handen van vertaler Angelique Verheijen.
Veel mensen lijken dit vreemd te vinden, maar gezien ik (a) zelf geen vertaler ben, en dit echt een beroep apart is en (b) al jaren amper Nederlands heb gelezen – laat staan geschreven – was ik gewoon niet de juiste persoon hiervoor.
Daarnaast moest ik ook rekening moest houden met andere deadlines; het schrijven van mijn Guardians of the Galaxy boek viel bijvoorbeeld volledig samen met het vertalen van On the Edge of Gone. Ik had dit nooit gelijkertijd aangekund, en het helpt niemand als ik projecten ga afraffelen.
In andere woorden: Ik ben super dankbaar voor de goede zorgen van HarperCollins en Angelique!
-
Geloof me, ik zou het super vinden als al mijn werk in het Nederlands te vinden was! Maar hier heb ik zelf helaas weinig controle over. Zelfs al ik zelf de vertaling regel, moet nog steeds een Nederlandse uitgever interesse erin tonen voordat het boek daadwerkelijk op de planken belandt. Vele uitgevers vinden het heel leuk dat een Nederlandse auteur succes vindt in het buitenland, maar het blijft het een feit dat de Nederlandse markt een stuk kleiner en selectiever is. Niet ieder boek dat in Amerika wordt uitgegeven is voor deze markt geschikt.
-
Helaas loop ik al gigantisch achter wat lezen betreft. 90% van mijn lezen is direct gerelateerd aan werk, dus ik krijg al weinig tijd om voor mijn eigen plezier te lezen. Ik probeer die tijd te bewaken.
Ik raad je sterk aan om een schrijversgroep of schrijversvrienden te vinden. Dit is essentieel, of je nu zoekt naar feedback, aanmoediging, of beiden.
-
Mogelijk! Neem contact op met mijn uitgever; zij gaan namelijk over deze beslissingen.
Als je me direct benadert kan ik waarschijnlijk niet helpen. Ik ben gek op recensies en bloggers, maar ik krijg zelf maar een beperkt aantal kopieën, en het loopt flink op om voor iedereen die het vraagt een gloednieuw exemplaar te kopen.
-
Op de rand van het niets was altijd bedoeld als een boek dat volledig op zichzelf staat; ik heb geen vervolg gepland.
Wil je meer uit dezelfde wereld lezen? Dan kan je overwegen om Het juiste spoor te kopen, een verhalenbundel met verhalen van mijzelf en Marieke Nijkamp. Mijn verhaal “En de rest van ons wacht” gaat – net zoals Op de rand van het niets – over de tijd net voor en net na de komeetinslag, ditmaal gezien door de ogen van een meisje in één van de tijdelijke schuilkelders. Denise zelf komt er niet in voor, maar er zijn wel andere bekende gezichten.
-
Het betekent zoveel voor me dat mensen me vertrouwen met deze persoonlijke vragen, en ik wens oprecht dat ik zou kunnen helpen. Helaas kan ik dit niet. Ik ben geen arts, psychologe, of enig ander soort medisch professioneel; ik kan dan ook geen informatie bieden, helpen met diagnose, of vragen over problemen of symptomen beantwoorden.
Als ik ooit iets heb geschreven dat behulpzaam was voor je, of dit nu in een artikel of boek was, ben ik het heel erg blij om te horen. Ik hoop ten zeerste dat je verdere hulp kan vinden als je dit nodig hebt. Maar ik ben enkel een schrijver die praat over representatie in media en mijn eigen ervaringen; dit geeft me niet de kwalificaties om hulp te bieden aan andere vlees-en-bloed individuen. Het zou onverantwoordelijk zijn om deze rol in te nemen en één-op-één advies te geven.
Zoek alsjeblieft professionele hulp. Als dit niet toegankelijk of onveilig voor je is, dan zijn er veel websites online die hulp en informatie bieden. Deze zijn erg behulpzaam voor mij geweest, en ik hoop dat ze ook aan jou steun kunnen bieden.
Het spijt me zeer dat ik geen verdere hulp kan bieden.